Nut en noodzaak van normalisatie van gelijkspanning, deel 2: opslag.

3 juli, 2020

Eerder schreef ik over de nut en noodzaak van normalisatie rondom zonnepanelen. Vandaag ga ik het hebben over elektrische energieopslag. De ontwikkeling van batterijen staat niet stil. Een batterij is er in verschillende soorten en maten met elk hun eigen toepassingsgebied. Denk aan huisbatterijen, buurt batterijen en batterijen op wielen. In de volksmond ook wel elektrische auto’s genoemd. Welke kansen bied dit? Waar liggen nog uitdagingen op technisch en standaardisatie vlak?

Met de veranderende salderingsregeling in het vooruitzicht is het aannemelijk om te zeggen dat batterijen een groter onderdeel uit gaan maken van een elektrotechnische installatie. Doel van een batterij is dan het verhogen van zelfgebruik van de opgewekte zonnestroom, dat de zonnestroominstallatie beter rendeert. Andere toepassingsgebieden zijn back-up, peakshaving en remote control (ook wel virtual powerplant) om lokaal het net te ondersteunen bij piek vraag of aanbod van groene energie.

De opkomst van batterijtechnologieën vraagt om goede afspraken om de (elektrische) veiligheid te garanderen. Denk hierbij aan eisen rondom opslag van batterijen, zowel vanwege het risico van brand als leegloop van batterijen, en bedrijfsvoering van een buurtbatterij. Dit geldt voor zowel stationaire batterijen als elektrische voertuigen. Het veilig werken hieraan vraagt om extra aandacht van zowel werknemers als werkgevers.

Verder is het belangrijk om goed na te denken over de inpassing van batterijen in verdelers. De stroom kan immers 2 kanten op, namelijk laden en ontladen van de batterij, waardoor bijvoorbeeld een term als selectiviteit de prullenbak in kan. Ook is het zaak om goed na te denken over de inpassing van 1 fase huisbatterijen binnen 3-fase installaties. Dit lijkt nu nog niet zo’n groot issue maar is zeker gezien “het nieuwe salderen” een bedreiging voor de stabiliteit van ons net. Salderen is immers een administratief drama wat geen rekening houdt met technische consequenties. Maar hoe het saldeerdrama zich verhoudt tot en 1, 2 of 3 fases, leg ik de volgende keer uit.

Überhaupt is het misschien wel eens een goed idee om ons drie fasen net en hoe we hiermee omgaan ter discussie te stellen. Met de opkomst van de elektrische auto en het ontbreken van een gestandaardiseerde lader is er een wirwar aan het ontstaan. Auto’s met een 1-fase lader, denk hierbij aan de succesvolle modellen van Nissan, de Tesla met een 3 fase lader en Volkswagen weet het te presteren om een auto op de markt te brengen met een 2 fase lader aan boord. Uiteraard zijn er trucjes om overbelasting van 1 specifieke fase te voorkomen.

Bijvoorbeeld door bij het plaatsen van meerdere laders de fases te draaien.Of het plaatsen van een DC lader die van de 3 beschikbare fasen op AC DC maakt en hiermee de auto laad. Met deze DC lader is het ook nog eens mogelijk om energie uit de auto terug het net in te laten lopen (vehicle to grid).

Het is een boeiend onderwerp en ik raak hier niet over uitgepraat. Op het gebied van standaardisatie is nog een hoop werk te verzetten, bij deze ook de oproep aan zowel de NEN als marktpartijen: De wereld van energiestromen veranderd, een hoop is vanuit een uni-directionele stroomrichting (top down) gestandaardiseerd/geregeld terwijl de nieuwe energievoorziening bottom up, decentraal en bi-directioneel is. Grijp de kans om dit goed (en veilig) te standaardiseren!